امروز: سه شنبه 29 اسفند 1402
دسته بندی محصولات
بخش همکاران
بلوک کد اختصاصی

بررسی جنس های فریم دو چرخه با تمركز به روش های ساخت فیبر (الیاف)

بررسی جنس های فریم دو چرخه با تمركز به روش های ساخت فیبر (الیاف) دسته: مکانیک
بازدید: 1 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 23 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 33

20 سال قبل انتخاب فریم دوچرخه جاده ایی ساده و محدود بود برای سبكی وزن و راندن روان جنس هایی از قبیل (Cclumbus sL) فولاد ورق نازك استفاده می شد دوچرخه سواران سنگین وزن كه استحكام بیشتری برای فریم دوچرخه طلب می كردند، سنگینی و سواری تنوانستند با در آمیختن لوله ها (‌در مثال های مورد نیاز از لوله های مستحكم ما بقی مكان ها لوله های سلبته را احساس دوچر

قیمت فایل فقط 19,500 تومان

خرید

جنس های فریم دو چرخه با تمركز به روش های ساخت فیبر (الیاف )

كربن‌:‌Teehnical white paper 

مقدمه :

 20 سال قبل انتخاب فریم دوچرخه جاده ایی ساده و محدود بود. برای  سبكی وزن و راندن روان جنس هایی از قبیل (Cclumbus sL) فولاد ورق نازك استفاده می شد. دوچرخه سواران سنگین وزن كه استحكام بیشتری برای فریم دوچرخه طلب می كردند، سنگینی و سواری تنوانستند با در آمیختن لوله ها (‌در مثال های مورد نیاز از لوله های مستحكم ما بقی مكان ها لوله های سلبته را احساس دوچرخه سواری را متوازی كنند.

برای آلومینیوم انتخاب در بین (limber Alan) یا (Vitusc) یا یك (Klein) سفارش فوق سنگین و بسیار گران بود. چند ماده بیگانه مانند فیبر كربین (Graftek) و (tele dyne titanium)  باعث سواری  با شكوهی می شد حس كنجكاوری گران قیمت و زارای سابقاتی طولانی در شكستن فریم و فرمان پذیری ناموزون بودند.

3- اكتشاف مواد و بازار در حال رشد تكنولوژی پیشرفته برای محصولات دوچرخه سازی تكامل  فریم های دوچرخه را در دهه 1980 شتاب داد. Cannondale  وTrek اجازه همه گیرشدن فریم های آلومینیومی را به صنعت دادند كه تا حدی كم قیمت تراز تیتانیوم بود و فیبر كربن به معنوان جرقه ایی در موادر مهندس این دوره قلمداد گردید. لذا زندگان فولاد با آلیاژ های مقاوم تر و دارای عملیات حرارتی و اشكال پیچیده و قطرلوله های غیر استاندادر به عرص همبارزه بازگشتند تا بتوانند وزن را بر خلاف راحتی و بازده دهی كاهش دهند.

4- امرزوه قدرت انتخاب بیشتر طبیعتاً پیچیدگی و سرگیجه گی بیشتر وجود دارد. اگر كسی بخواهد بهترین ماده برای فریم دوچرخه  را سوال كند، یك جواب حساب شده نیاز دارد زیرا چگونه استفاده كردن ماده داده شده می تواند مهمتر از نوع ماده استفاده شده باشد.

5- فریم دوچرخه ایده آل برای یك دوچرخه سواری باید متناسب با ابعاد وی و همچنین سبك باشد. این فریم باید به خوبی تكان های مسیر را جذب كند اما باید به حضور موج دار فرمان پذیر تا حد 1: ( به خاطر سفتی كناری) و نیروئی نقصان نیافته برای پدال رانندگی مهیامی كند ضربه ها و پیچش های غیر منتظره كه خود مستلزم پرداخت جذاب بوده ومقاوم در برابر خوردگی یا المان های نفوذی است

واقعیات ماده : اسیكل ، آلومینیوم،‌تیتانیوم و فیبر كربن همه برای بدست آوردن حد بالای مقیاس به كار  می روند ولی در استحكام سختی وزن مقاومت به شكست خوردگی و غیره متفاوت هستند برای مثال استفاده از آلومینیوم یا تیتانیوم در ابعاد لوله مشابه در قالب یك فریم استیل سنتی باعث كاهش وزن شده اما تولید انعطاف پذیری بیش از اندازه می كند. بنا به این فریم های فلزی غیر آهنی معمولاً قطر لوله ایی بیشتر  از استیل دادند كه برای بیشتر كردن صلیب میباشد.

2) فریم های فلزی معمولاً با یك بار فوق سنگین تكی دچار شكست نمی شوند اما به خاطر تنش های كم اندازه اما تكرار پذیر ( كه معروف به خستگی است) استیل و تیتانیوم دارای تعریفی به عنوان كمترین حد خستگی هستند كه اگر تنش ها كمتر از این حدود باشد این نیروهای كوچك عموماً طول عمر خستگی فریم را كوتاه نمی كنند. آلومینیوم دارای چنین حد مشخص شده پایه ای نیست بنابراین هر دوره تنش هر چه قدر هم كه كم ماده را به شكست ناشی از خستگی نزدیك تر می كند

- طراحان این محدودیت را تشخیص دادند و مبادرت به “زیاده سازی” فریم هایشان برای استفاده مادام العمر كردند.

3- استحكام بالای تیتانیوم وزن سبك، قابلیت ارتجاعی و مقاومت در برابر خوردگی باعث گزینش آن به عنوان ماده مناسب فریم شد. با این وجود به خاطر فلزی بودن آن بیشتر خواص مشابه مكانییك كه باعث محدودیت استیل و آلومینیوم می شد، تیتانیوم را بی  نگذاشت. فلزات در تمام جهات به طور مساوی مستحكم و سخت هستند( خاصیتی كه “ایزوتروپی” نامیده می شود) زمانی كه هندسه یك برش عرضی از  لوله ای فلزی برای ازیابی استحكام یا سفتی مورد نیاز در یك صفحه تعیین گردید، یك مهندس آزادی خود را  برای ارزیابی مطالبات مختلف برای استحكام یا سفتی در دیگر صفحات از دست می دهد. در لوله های  فلزی با تنظیم قطر و ضخامت دیواره برای مواجه با استانداردهای خمش،‌به طور خودكار سفتی خمشی جانبی و پیچی تعیین می گردد.

4- فیم های ف لزی در مقایسه با كامپوزیت ها فقط در یك موضوع متفاوت هستند كامپوزیت ها شامل الیاف تقویت كننده هستند كه  شبكه مواد جاسازی شده اند. معروفترین كامپوزیت، شیشه كه به معنی رزین پلی استر( به عنوان ماتریس یا زمینه) تقویت شده با پشم شیشه ((fiberglass است. كامپوزیت های پیشرفته شامل فیبرهای مهندسی شده نظیر كربن ، پلی مر،‌فلز یا سرامیك می باشند معمولاً این فیبرها با رزین های ترموست مانند اپوكسی بارور شده اند. دیگر مواد ماتریسی حاوی ترموپلاستیك، فلزات و حتی سرامی كها می باشند. این كامپوزیت های پیشرفته ساختارها را مستحكم تر و صلب تر از فلزات هم اندازه می كنند اما با وزنی بسیار كمتر!

از این گذشته اگر مواد ماتریس با یك واكنش شیمیایی یا حرارت سخت كاری می شوند، فیبرهای رزینی خیس خورده می توانند واقعاً به هر شكلی فرم دهی و ق الب ریزی شوند.

5- به خلاف فلزات این تروپیك، كامپوزیت ها ناهمسانگرد ((anisatrapic هستند. استحكام و سفتی آنها تنها در جهت محور فیبرها تحقق یافتنی است كه با هر الگویی می تواند آراسته شود. بنا به این برای جذب تنش های متعینیه و متفاوت  از یك فریم دوچرخه، كامپوزیت ها می توانند به صورت چند لایه با زوایای مختلف برای هر كدام استفاده شوند. این می توانند استحكام را در جائی كه نیاز است قرار دهد همچنان كه وزن را حداقل می كند.

6- در امتداد لوله های گرد سنتی و طراحی فریم های قالبی (lug frame) فریم های كامپوزیت قابلیت قالب ریزی با استفاده از كیسه های داخلی (internal bladder) و فوم به صورت تك قطعه ایی و ساختمانی (Monocoqne) یا  فریم های چند مقطعی را دارند. همچنین این مواد میتوانند در فشار بالا و به صورت فرآیند تورمی، لوله های فریم را با قطعه كامل تركیب كنند.

Industryparallel : (توازن های صنعت ) نظیه دیگر صنایع ورزشی در آینده صنعت دوچرخه سازی از فلزات جدا میشود. ادامه پیشرفت ها در صنعت و فضا به صنایع اتومبیل سازی و صنایع قایق سازی، تقریباً نقش كامپوزیت ها را به عنوان ماده ای بنیادی در آینده تضمین كرده اند. دیگر صنایع كالاهای ورزشی جائی كه مواد جدید به جای گزین ماد قدیمی شده اند. شامل تنیس تیراندازی با تیرو كمان اسكی، قایق سواری، گلف و ماهی گیری می باشند. كامپوزیت ها جایگزین مواد قبلی شده و عاقبت به كاهش قیمت تا سطوحی قابل خرید برای همه انجامیده است.

مواد جدید به دلایل متعددی جایگزین موادی كه قبلا برقرار بوده شده اند، در كالاهای ورزشی، جانشینی مواد نو به خاطر افزونی بازدهی در عملكرد می باشد برای نمونه راكت تنیس كه تنها و تنها از چوب ساخته می شد دارای جذب ارتعاش ممتاز و اما مكان تورم و چروكیدگی به خاطر آب و هوا و انحراف قلب تیغه مقدار كشیده گی زه آن  وجود داشت. چونب كه طبق ضوابط به اندازه كافی مستحكم بود دارای وزن سنگینی بود. راكت هائی از جنس استیل لوله ایی و تALT و اوایل دهه 1970 متداول شدند. كه از چوب شبكه بدون تأثیر از آب وهوا و دارای قدرت پتانسیلی بیشتر به هنگام ضربه بودند.

با این وجود، احساس فلز برای استفاده كننده گان دلچسب نبود و تعدادی از ضربه ناگهانی این راكتها به دست و بازویشان انتقال میداد ناراحتی بودند.

4- راكت های كامپیوزیتی در اواخر دهه 70 به بازار آمد و همه چیز را نتیجه داد. این راكت ها دارای حالت ارتجاعی، و جذب شوك مثل چوب و مصونیت آب و هوایی بودند و البته سبك، ظرف فاسال، راكت های كامپیوزیتی در همه چا در دسترس قرار گرفتند كه دارای قیمتها پایینی بودن دو چوب به طور كامل بلااستفاده شد هم اكنون %95 راكت های  تنیش ساختاری كامپوزیتی دارند.

5-  فریم دوچرخه كامپوزیتی تبدیل به یك پدیده آمریكایی شده است، چون تكنولوژی از صنایع هواپیماسازی و قایق سازی پدیدار گشت. ساخت و تولید كامپوزیت ها نیازمند كارشناسی فنی و سرمایه برای توسعه محصول این محصولات معمولا باید با آخرین تكنولوژی وارد بازار شوند. از این رو تعداد كمی كمپانی دوچرخه سازی توسعه یافته راغب به دست یابی تكنولوژی برای توسعه ابتكاری فریم های كامپوزیتی وجود دارند.

6- بسیاری از مهندسین دوچرخه ساز رواپرداز در كامپوزیت ها از حالتی مناسب برای خلق محصول های قابل فروش در بازار بی بهره بودند. با متقاعد شدن افرادی بیشتر كه كامپوزیت ها حتی می توانند عملكرد دوچرخه را افزایش دهند، این طرح ها بالاخره به عنوان انتخابی ممتاز شناخته شد.

مزایای كربن

فریم دوچرخه به طور قابل توجهی ساختاری پیچیده با مشخصه های اجرایی كه شامل نسبی، صلبیت ، دوام و جذب ضربه ناگهانی می باشد. فریم های Al و ‏Ti به خاطر به چالش كشیدن فریم های استیل در حداقل 2 بخش اجرائی : دیسكی و مقاومت به خوردگی مرسوم شدند. اما در خرین سطوح تكنولوژی صنعتی ، كامپوزیت ها تقریباً تمامی فریم های فلزی در تمامی بخش های اجرایی تحت الشعاع قرار دادند.

2- تركیب متالورژیكی یك tube فلزی نمی تواند در طول لوله تغییر كند. در مقابل كامپوزیتها میتوانند به طور نامحدودی در طول لوله متغییر و گوناگون باشند. مانند تغییر در زوایای الیاف، تفاوت در لایه ها و ضخامتشان و تفاوت در آمیزش مواد. بنابراین خواص نهایی محصول ساخته شده از كامپوزیت ها می تواند متناسب با مشخصاتی دقیق باشد. همچنین ساخت لوله كامپوزیتی با درجات مختلفی از سفتی آسانتر از ساخت نوع فلزی آن می‌باشد. ضمناً هزینه ماشین كاری برای تولید لوله فلزی به مراتب بیشتر از ساخت نوع كامپوزیتی می باشد.

3- لوله های كامپوزیتی معمولا با یك میله (یا ‌فلزی معمولا از جنس فولاد سردكاری شده) توسط رشته مارپیچ (كه بافت آن در زوایای مختلف می تواند باشد) فرم دهی میشوند. این فرآیند لفاف نوردی (roll wrapping) یا قیطان دوزی (braiding) نامیده می شود. روش دیگری كه كشش رانی (pultrusion) نامیده می شود الیاف ها را از میان یك قالب گرم شده كه ماتریس ترموپلاستیك را ذوب می كند كشیده می شود. هر سازنده ساختار مخصوص به خود شامل تعداد لایه ها و جهات الیاف متفاوت را دارد كه برای خلق تركیبی مطلوب از استحكام، وزن و سفتی است. این از محاسن فوق العاده فیبر كربن است. در فلزات قدرت انتخاب بسیار محدود اما در فیبر كردن تقریبا نامحدود می باشد.

4- بافت بدنه دوچرخه كار جدیدی نیست، برای سالها این عمل با نام فرآیند ضربه زنی (butting) انجام می شده است كه لوله ها در اتصالات برای تحمل تنش ضخیم تر و در محدوده مركزی طول لوله برای كاهش وزن نازكتر می شده اند.

آیا می توانستند اندازه و شكل هر لوله را به طور دقیق متناسب با بارهای پیش بینی شده در پدال زدن و تكان های وارده ‌در نظر بگیرند آیا ماده بدنه می توانست به طور دقیق در هر جا كه لازم می بود توزیع شود

چه می شد اگر صلبیت هر لوله، در خلال فرآیندهای شكل دهی و یا فرزكاری از یك سطح خمشی تا دیگری یا از انتهای یكی تا بعدی تغییر كند. فریم برای بارهای جانبی ناشی از پدال زدن می توانست صلب ساخته شود. اما برای تحمل تكان های مسیر، در سطح عمود تنظیم می شد. شكل دهی یا براده برداری یك فریم به این روش تقریباً غیر ممكن می‌باشد. اما كامپوزیت ها به سادگی می توانند به عضوهای ساختاری و اصلی با مقاطع عرضی پیچپدیه قالب ریزی شوند.

5- تصویر 1 نشان دهنده‌ی سفتی ویژه 4 ماده اصلی استفاده شده در فریم دوچرخه است. سفتی ویژه در قالب مدول كشی شامل چگالی یا به طور ساده تر، نسبت سفتی به وزن ، تعریف می شود. ممكن است پرسیده شود كه اگر فیبر كربن دارای چنان نسبت سفتی به وزن بالایی است، چرا از حالت فعلی سبكتر نیستند جواب این است كه فیبر كربن دارای جنس عظیمی در كشش است اما در عمل هدایت تمامی تنش های تحمیلی بر روی یك ساختار مشكل است. این بستگی به طراح دارد كه چقدر آن را مورد توجه قرار می دهد و حداكثر تلاشش را برای بارگذاری فیبرها در كشش انجام دهد.

6- كامپوزیت ها می توانند به عضوهایی ساختاری و اصلی با مقاطع عرضی پیچیده و با سهولتی نسبی قالب ریزی شوند. همچنین دارای بعضی خواص مكانیكی بسیار مؤثر می باشد. آلومینیوم 6061 و سری 7000 كه در فریم های دوچرخه استفاده می شود تقریبا یك سوم سنگینی فولاد، یك سوم سفتی آن و در بهترین شرایط حدود 80% استحكام آلیاژ crmp 4130 استفاده شده در بیشتر فریم های دوچرخه را داراست. تیتانیوم تقریباً دو سوم وزن فولاد ، نیمی از سفتی آن و حدود 60% استحكام فولاد را داراست. كامپوزیت فیبر كربن كه بیشتر توسط سازندگان دوچرخه استفاده می شود كمتر از یك چهارم وزن فولاد را دارد و در رابطه با سفتی حدود چهاربرابر سفت تر (بر پایه وزن به وزن) و تقریباً چهار برابر مستحكم تر در كشش می باشد. فیبركربن همچنین عمر خستگی بیشتر از فولاد، تیتانیوم و یا آلومینیوم دارد و رزین معمول كه برای مقید كردن رشته ها استفاده می شود هم خاصیت میرا كردن ارتعاشات خوبی دارد.

تصویر 2

7- دمپ ارزش و تكان ، دو فاكتور مهم است كه دوچرخه سواری را متأثر می كند. با این وجود این دو از موضوعاتی همبسته كه در علم مواد كمتر فهمیده شده و به آن توجه شده است كه متغیرهای زیادی در آن دخیل هستند مثل : چگونگی جذب و پخشاندن انرژی لرزشی توسط اتمها، چگونگی ساخت ساختار، نوع رنگ كاری و پوشش دهی سطح اعمال شده؛ كه پیش بینی چگونگی واكنش ساختار به لرزش وارد آمده مشكل است جذب ارتعاش كامپوزیت ها ممتاز در بین  انواع فلزات است كه دلیل ترجیح انتخاب این ماده برای فنرهای اتومبیل مسابقه و هواپیماهای پیشرفته همین است. كیفیت راندن روان از اولین نكاتی است كه مردم در مورد فریم های دوچرخه مورد توجه قرار می دهند.

4- برنامه های تحلیلی پیچیده «المان محدود» و تئوری سطح لایه لایه شده (Laminate – plate theory) برای تعریف خواص ساختار كامپوزیت ها كمك كننده هسته تفاوت ذاتی بین كامپوزیت ها و فلزات این است كه تولید كامپوزیت ها به صورت ورقه ای یا لایه ای و به طور جهتی می باشد. اتصال دو رویه و قدرت لایه لایه شدن (delamination) یا انفكاك (separation) در برابر بارهای فشاری و برشی از مواردی است كه هنگام طراحی كامپوزیت پیشرفته باید مورد توجه قرار گیرد. اطلاعات برای نمایاندن احتیاجات گوناگون دوچرخه ضروری است. كامپوزیت ها متفاوت با فلزات هستند بدین صورت كه بارهای مساوی را در تمام جهات تحمل نمی كنند. اما در تحمل بار كششی ممتاز هستند. كامپوزیت چیزی شبیه بسته ای از رشته ها ، غوطه ور در لایه ای از چسب یا رزین است. این بسته تحمل وزن بیشتر، خمش كمتر، را در صورتی كه از دو سر كشیده شود یا به صورت تخته دایو (تخت، شیرجه) خم شود نسبت به بارگذاری فشاری یا معكوس دارا می باشد. تغییر حالت بسته اتفاق می افتد زیرا استحكام واقعی بسته به خاطر رشته هاست نه رزین. اولین كاركرد رزین تثبیت و استقرار الیاف در محل انتقال بارها در میان الیاف، محافظت از الیاف در برابر نیروهای محیطی و اعطای مقاومت به ضربه به ساختار است. قدرت تحمل بار سمتی طبیعی الیاف، قوانین طراحی ساختاری را تغییر داده است.

مقایسه مواد استفاده شده در دوچرخه ها

تاریخچه فریم های فیبر كربن

خواص چشمگیر كامپوزیت ها راه خود را به صنعت دوچرخه سازی هموار نمود. فریم های فیبر كربن اولین بار در اواسط دهه 1970 ظهور كرد در دهه 1980 در قالب فریم های فیبر كربن و تعداد كمی از قطعات بر تعداد آنها افزوده شد و وارد بازار معاملات پیشرفته و كاتالوگ های قطعات شد. اما این تلاشها اكثراً تقلاهایی محدود برای صرفه جویی در وزن بوده و اغلب دچار فقدان مهندسی دقیق و تعهد سازندگان می شدند آخرین ذهنیت اغلب تولیدات فیبر كربنی به صورت غیر قابل قبول، انعطاف پذیر ترد وخیلی گران بود.

در پنجاه سال گذشته فریم های فیبر كربنی ابتكاری زیادی وارد بازار شده است. این فریم ها به طور موفقیت آمیزی در انواع فلزی مشابه را در دو زمینه به چالش گرفتند، یكی وزن و دیگری راحتی سواری. اما حتی بعضی نسخه های قبلی تعدادی از بدنه دارای پیشینه صنعتی در قابلیت اعتماد بودند.

3- با این دلایل قشر وسیعی از صنعت گران بزرگ بررسی فیبر كربن را به عنوان یك پدیده نوظهور ادامه داند.

بعضی از سازندگان با استاندارد قدیم راضی شده بودند‌: دوچرخه بدون فلز. دیگران هم نه تحریك شدند و نه شاید قادر به صرف زمان، انرژی و پول برای یادگیری تكنولوژی كامپوزیت ها و توسعه تكنیك های ساخت كامپوزیت ها بودند شركتهای مختلفی در كامپوزیت ها با اتصال لوله های كربنی (اكثراً در محدوده زیرزمین) فریم های آلومینیومی و تیتانیومی به نوعی سرسری كاری انجام دادند. تا زمانی كه مقدار كمی بهبود در دمپ ارتعاش این نوع فریم ها حاصل شد هم این شركتها حاضر به استفاده از مزایای یك فریم تمام كربن نشدند.

4- به هر حال كامپوزیت ها از اواسط دهه 1980 پیشرفت های زیادی كردند. رزین ها،‌الیافها و اپوكسی ها قوی تر شدند چیزی كه اهمیت بیشتری داشت، تفهیم چگونگی استفاده از این مواد كه به طور شگفت انگیزی افزایش یافته بودند در قالب قطعات برای توسعه برنامه های تحلیلی پیچیده بود. كامپوزیت ها بیش از یك تكنولوژی پیشرفته برای صرفه جویی در وزن می باشد اینها مواد ساختاری ممتازی هستند كه طرز ساخت دوچرخه را دگرگون ساختند. یك ست فریم كامپوزیتی عملكردی بهتر از نوع فلزی دارد. بعد از طی مراحلی آزمایشی یك ماده ماندگار در این صنعت تبدیل گشت. تعداد كمی از سازندگان مراحل مورد نیاز را گذرانده و تسلطی نسبتاً استوار بر توانایی، پتانسیل ها، و محدودیت های كامپوزیت یافته اند. یكی از اصلی ترین عوامل محرك در پیشرفت كامپوزیت ها با دوچرخه سواری، استفاده دوچرخه های كربنی توسط اشخاص حرفه ای و با تجربه است. برنده 3 دوره مسابقات تور دوفرانس و قهرمان حرفه ای مسابقات جهانی، گرگ لموند (greg lemond) در جستجوی مداوم خود برای عملكردهای بالاتر ، با استفاده از پیشرفته ترین تكنولوژی های موجود كمك شایانی را پیش از هر دوچرخه سوار به این موضوع كرده است جستجوی وی شامل استفاده از دوچرخه های كربنی در اكثر مسابقات حرفه ای پراعتبار جهانی می گردید. گرگ در  براب استفاده از فیبر كربن ها با درجه بالاتر كه فیبر مدول بالا خوانده می شود بسیار مفید بود. وی همچنین كارهای نامعمولی از قبیل حمایت دوچرخه ها برای تیم خودش را انجام می داد بطوریكه معمولا سوراندها مجبور به راندن هر آنچه كه اسپانسیر یا حامی برایشان فراهم كرد بودند. البته تبلیغات حامی كه این جمله بود حقیقتاً واقعیت داشت:

“so and so selected our product”

تكنولوژی هر چه بالاتر :

فیبر مدول بالا به سادگی همان فیبر كربنی است كه بیشتر تصفیه شده. واژه مدول همان مدول یانگ یا معیاری برای سفتی (stiffness) است. هر چقدر عدد آن بالاتر، الیاف قوی‌تر. پروسه ساخت فیبر مدول بالا شامل برهنه سازی لایه بیرونی الیاف به صورت تكی و باقی گذرادن هسته مستحكم تر. شركتهای نادری در حال استفاده از مقداری محدودی از الیاف مدول بالا می باشند. گران بوده و مصرف آن ناچیز. بیشتر فریم های پیشرفته دوچرخه كه در این مقاله نام برده شدند از كربن مدول بالا كه با الیاف بور (Boron) آمیخته شده ساخته شده‌اند.

الیاف بور جالب توجه است چون سفتی فوق العاده ای در فشار از خود نشان می دهد. كه اگر با كربن فوق سفت در كشش تركیب شود یك اثر هم افزا بدست خواهد آمد كه سفتی كلی و نهایی لوله بیشتر از مقدار پیش بینی شده توسط خواص الیاف به صورت انفرادی می‌باشد. فیبر بور فوق چقرمه همچنین از الیاف كربن مدول بالا كه شكنندگی و تردی بیشتری دارد محافظت می كند. این خواص پیشرفته كم كم راه خود را به چرخ دنده فرود جت های جنگنده همانند فریم های مدرن دوچرخه به خوبی پیدا كرد.

ساخت فریم یا كربن :

یك مسری كه دوچرخه های فیبر كربنی پیموده اند تقلیدی است از گونه های لوله فلزی سنتی. اینها ضرورتاً شبیه دوچرخه های آلومینیومی مقید شده بوده فقط لوله های فیبر كربنی جانشین یك جزء یا تمام لوله های آلومینیومی شده اند. ایده‌ی اتصال لوله ها با ساختاری 3 گوش نوعی آشنا از این گونه هاست كه برای شروع یك طراح، انتخابی منطقی است كه تعداد مجهولات را كاهش می دهد چون اجازه می دهد فریم فیبر كربن بعداز یك طراحی موفق، قالب ریزی شود. همچنین امكان تولید اندازه های مختلف و زوایای گوناگون را به سادگی با  میله های جدید (lug) برای اتصال به لوله های فیبر كربنی فراهم می كند. رانندگان سنتی  این خط مشی به خوبی هستند. مادامی كه به اجبار با بیگانگی فیبر كربن سر و كار داشتند از ایشان برای قبول ایده جدید به طور كامل درخواست نشد. با این وجود گنجاندن صلبیت و راحتی راندن در فریم های فلزی نوری مشكل همیشه نتیجه ای توافقی داشت.

فریم نوری شكل (Diamond) نوعی ساختار 3 گوش است كه استحكام عمودی در بر دارد. این در حالی است كه تلاش ها برای استحكام دهی جانبی می باشد. در هر صورتی كه فیبر كربن استفاده شود این خواص در خلال طراحی خوب قابل شناخت است چون این خواص جزء ذات ماده فیبر كرن است. سؤال اینست كه تا چه درجه ای این خواص شناخته شده اند.

رویكردهای مختلف دیگری كه كمتر سنتی هستند برای ساخت فریم از فیبر كربن وجود دارد.

فوم هسته (Foam – cary) و فریم قالب بادكنكی (bladder – Molded frame) بعضا به ساختارهای قالب ریزی شده “‌یك تكه ” مشهورند. یك تكه یعنی فریم به صورت یك واحد كامل تكی قالب ریزی شود. بعضی هم اگر به صورت چند تكه قالب ریزی شوند به هم چسبانده می شوند و ظاهری یك تكه خواهند داشت. این فرآیندها می تواند پیچیده باشد اما عموماً به مهندسین آزادی می دهد كه میتوانند فیبر كربن را هر جا كه بخواهند قرار دهند. درزهای پهناور كه نتیجه لب به لب شدن مواد مورد نیاز توسط فرایند قالب ریزی است میتوانند بعضا مناطقی ضعیف تر را در فریم به وجود آورند. توجه فوق العاده قوی باید صرف طراحی و ساخت این فریم ها شود تا اطمینان از كنترل كیفیت شایسته حاصل شود.

روش دیگری است وجود دارد كه استفاده از فرآیند پرفشار تورق یا لایه لایه شدن (Lamination) نام دارد. این جا یك فریم كم میله (lug-less) ساخته شده كه اعضای بنیادین شكل دهنده فریم لوله های فیبر كربن هستند كه توسط اپوكسی بارور شده با فیبر كربن به هم متصل (Melding) شده اند. مرغك یا پشبند (Gussets) به صورت كامل به طور همزمان با اتصال لوله ها فرم دهی می شود. همراه با افزایش آزادی، حذف وابستگی به میله (Lug) ، ضعف ذاتی دیده شده در لوله و اتصالات میله دیگر طرح ها نیز حذف گردید. در عوض میزان سازی مشخصه های رانندگی فریم انجام گردیده و این به خاطر استفاده از ماده مشابه در لوله ها در قسمتهای بحرانی لوله است. روانی فیبرها بین لوله ها مداوم است كه پراكنش یا واپاچش تنش گردان در فریم را حاصل می شود كه نتیجتاً حذف مجازی پدیده های خستگی را در بر دارد.

قیمت فایل فقط 19,500 تومان

خرید

برچسب ها : بررسی جنس های فریم دو چرخه با تمركز به روش های ساخت فیبر (الیاف ) , مزایای كربن , تاریخچه فریم های فیبر كربن

نظرات کاربران در مورد این کالا
تا کنون هیچ نظری درباره این کالا ثبت نگردیده است.
ارسال نظر